Dit artikel verscheen eerder in het VVA Magazine Zomer 2024 Copyright: An Vanderstraeten Mijn grenzen werden op de 44 jaar die ik leef...

Psychiatrie I Elke hield niet van ziekenhuizen. Na haar rugoperatie had ze gemerkt dat ze heel snel verslaafd geraakte aan de structuur...

Elke had een collega, een goede collega. Ze maakten veel pret samen en het werk ging er makkelijk door. Hij stuurde soms zelfs...

Elke hield niet van lachgeluiden. Ze werd onrustig en angstig als ze andere mensen hoorde lachen. Rationeel gezien wist ze dat het...

Op een bepaald moment was Elke wat te vaak vergeten plannen. Heel stilletjes aan, nauwelijks merkbaar voor buitenstaander geraakte ze...

Elke moest het leven plannen. Dat vergat ze wel eens. Wanneer Elke zich niet al te slecht voelde, dreigde ze nogal makkelijk te vergeten...

Eigenlijk waren er bijna altijd wel mensen geweest waar Elke veel steun aan ontleende. Die steunpilaren wisten niet altijd dat ze...

Elke hield niet van feesten. Ze waren haar meestal te druk. “Blijf dan alleen thuis.”, zei papa. Dat wilde Elke ook niet. Ze hield niet...

Elke zou leren autorijden. Je auto, je vrijheid. Zo heet het. Nu ja, nonkel had geen rijbewijs en dat bleek toch behoorlijk onpraktisch....

“Of ze niet gewoon gelukkig kon zijn?”, vroeg mama. Ze zaten aan de keukentafel en hadden net gedaan met eten. Niet gewoon gelukkig? Hoe...